Zeik niet zo – Anouk Kemper, Suzette Hermsen en Lianne Marije Sanders
Met het roze omslag en de titel ‘Zeik niet zo’ is dit boek een echte opvaller. Geschreven door drie vrouwen, millenials, zou dit boek veel herkenbaarheid bij deze generatie moeten oproepen. Was dat het geval? Je leest hier wat Danique V. en Yara van dit boek vinden!
Over millennials wordt van alles gezegd. We zouden maar verwend zijn. Niet kunnen omgaan met ook maar de kleinste tegenslag. Uber te laat? Huilen. Geen vast contract? Nog meer huilen. Dus gaan we onszelf maar zoeken in Azië, met geld van papa en mama.
Toch? Helemaal niet, zeggen journalisten en medemillennials Anouk Kemper, Suzette Hermsen en Lianne Marije Sanders. Zij herkennen hun generatie niet in het aanstellerige beeld dat alsmaar wordt geschetst. Het leven van de millennial is namelijk niet zo ingewikkeld. Sterker nog, dat leven is soms gewoon saai (afvalstoffenheffingbelasting betalen), soms buitengewoon pijnlijk (dood en ander verlies), zo nu en dan fantastisch (seks, vakantie, drugs!), maar meestal gewoon prima (op tijd wakker worden, niemand beledigen).
Yara:
Het boek Zeik niet zo kwam ik iedere keer weer tegen op mijn Instagram feed. Het leek wel een hele hype: iedereen had het boek gekocht en was er lyrisch over. Ik kende het boek niet, maar nadat ik de achterflaptekst had gelezen was ik om en bestelde ik het boek.
De eerste bladzijdes waren direct al veelbelovend. De tranen biggelden over mijn wangen van het lachen. Van die herkenbare situaties, waar ik me veel en veel te vaak in heb bevonden. Wat dacht je van naar het toilet gaan bij de jongen met wie je net een relatie hebt? En nee – daar bedoel ik geen kleine boodschap mee. Of van die dingen die je zou hebben op je 30e (in mijn geval 25e – de 30 is gelukkig nog aardig ver weg), maar niet hebt (zoals een goede muzieksmaak, ik luister alleen maar van die foute Nederlandse hiphop en wat dance).
Ik las het boek tegelijkertijd met een vriendin van me, en iedere keer stuurden we foto’s van herkenbare situaties door. Hilarisch vonden we het, ik bleef maar lachen. Ik heb iedere bladzijde genoten van Zeik niet zo en het boek heeft me dan ook uit mijn leesdip geholpen. Ik had hem namelijk zo uit! Wat mij betreft mag het boek nog 300 bladzijdes hebben, zo leuk vond ik hem.
Yara: “Wat mij betreft mag Zeik niet zo nog 300 bladzijdes hebben!”
Danique V:
Een boek dat precies over mij zou gaan, want ja, ook ik behoor natuurlijk tot die doelgroep. Doordat de achterkant beloofde dat het een reuze grappig verhaal zou zijn, besloot ik hem ook echt te lezen. De vrouwen die het hebben geschreven komen ook aardig over met mijn eigen profiel, zo op het eerst gezicht. Het enige is dat zij al iets ouder zijn, al een tijdje werken én in Amsterdam wonen. Dat laatste merk je dan ook wel echt in het boek. (Sorry als ik nu een Amsterdammer beledig 😉 )
Ze kunnen echt enorm grappig en vlot schrijven. Je gaat echt als een gek door het verhaal heen en door de enorme korte hoofdstukjes, die eigenlijk meer op columns lijken, lees je het boek zo uit als je even doorleest. Ik vond het echter niet een boek die je in één keer uit zal gaan lezen. Het is een erg dun boekje en in principe kun je het in een dag uitlezen. Toch heb ik er ruim twee weken over gedaan. Elke dag las ik een klein stukje en dat was voor mij ook wel voldoende. Het boek zou ik zeker aanraden voor mensen die óók een beetje lijken op deze vrouwen. Maar als jouw profiel hier volledig van afwijkt, denk ik dat het boek iets te overdreven en extreem voor jou is. Als voorbeeld; de meiden zijn erg luchtig over drugsgebruik en alles wat hier bij hoort is “normaal”. Geen boek voor de jonge tieners dus, die juist te horen krijgen dat drugs slecht is.
Danique V: ‘Waarom naar anderen kijken? Kijk gewoon lekker alleen naar jezelf!’
Toch was het een prettig en fijn boek om te hebben gelezen. Ik heb erg vaak erg hard moeten lachen om de stukjes en ook heel veel stukken waren erg herkenbaar. Zelf zit ik ook met het feit dat iedereen om je heen zo’n geweldig leven lijkt te hebben. Maar zij tonen aan, met hun eigen stomme en grappige foutjes, dat ook zij het erg moeilijk hebben. Waarom naar anderen kijken? Kijk gewoon lekker alleen naar jezelf!
Een grappig boek om eens te hebben gelezen, maar het moet zeker wel bij je passen om het een goed boek te vinden.
Titel: Zeik niet zo
Auteur: Anouk Kemper, Suzette Hermsen en Lianne Marije Sanders
Verschenen: augustus 2017
Pagina’s: 272
Uitgever: Uitgeverij Brandt
One Comment
Anna
Ik heb dit boek eigenlijk nog nooit eerder gezien, maar nu wil ik hem asap lezen!