Boekrecensies,  Young adult

Deep blue (Waterfire Saga #1) – Jennifer Donnelly

Deep blue Titel: Deep blue
Auteur: Jennifer Donnelly
Verschenen: 3 juli 2014
Pagina’s: 256
Uitgever: Van Goor

Diep in de oceaan leven de zeemeerminnen. Op de ochtend van haar verloving ontwaakt Serafina, een zeemeermin van de Middellandse Zee, met vreemde dromen in haar hoofd. Die voorspellen de terugkeer van een eeuwenoud kwaad.
Wanneer de pijl van een moordenaar Sera”s moeder vergiftigt, moet Sera op zoek naar het brein achter de moord om een oorlog te voorkomen. Geleid door haar schimmige dromen, zoekt Sera vijf andere zeemeerminheldinnen van de zes zeeën. Samen vormen zij een onverbrekelijke zusterband en ontdekken ze een samenzwering die het bestaan van hun wereld bedreigt.

Mening over Deep blue

Serafina wordt op de ochtend van haar verloving wakker door een bizarre droom. De rivierheksen roepen haar in haar dromen. Ze wuift de droom weg met het idee dat de droom maar een rare mythe is om kinderen bang te maken.
Bij haar verloving moet ze het grote lied zingen, alles gaat goed.. Tot het moment dat er een pijl recht door haar moeders borst gaat. De hell breekt los en Sera moet maken dat ze wegkomt, zij is degene die het rijk moet overnemen als haar moeder er straks niet meer is. Samen met haar beste vriendin Neeltje weet ze te ontsnappen en gaan ze het begin van haar dromen achterna.

Het hele idee van dit boek vind ik echt geweldig. Een wereld onder de zeespiegel, een wereld die wij niet kennen. Dorpen vol op de bodem van de oceaan met zeemeerminnen. Alles in het wereldje klopt, en dat is echt knap bedacht. Zwemmen door deuren, maar goed, waarom ook niet door ramen? En huisdieren? Gewoon een octopusje!
Daarnaast wonen er naast zeemeerminnen ook heel veel andere zeedieren in de dorpen. Ja, hier heeft Jennifer Donnelly het wel echt mee getroffen. Ze heeft voor mij een wereld geschapen waar ik mij helemaal in kan vinden. Het is origineel en goed uitgedacht.
Toch zit er een groot minpunt aan dit hele verhaal, en dat is de uitwerking. Ik kreeg een beetje het idee dat Jennifer haar boek ontzettend erg in moest korten en dat ze het vooral erg grappig probeerde te maken, wat een enorme mislukking is geworden. De zinnen staan geschreven zoals ik ze vroeger soms op “verhalen forums” las. Het ziet er niet professioneel uit, wat het zo ontzettend jammer maakt. Het verhaal leest niet lekker en ik moest mezelf er echt doorheen trekken. Het klopt op de één of andere manier gewoon niet. Alles gaat te snel, de personages zijn niet goed uitgewerkt en je weet vaak niet over wie het nou precies gaat.

Daarnaast gaat Deep blue vooral over de tocht van haar stad naar het eindpunt van haar droom. Tussendoor worden ze, vanzelfsprekend, achtervolgt. Maar op wonderbaarlijke wijze worden ze geen een keer gevangen genomen en kunnen ze zo door de grote oceaan blijven zwemmen.
Ik weet dat het een fantasy verhaal blijft, met een verzonnen wereld. Maar een verzonnen wereld moet je het gevoel geven dat het allemaal echt is, en dat had ik bij dit verhaal vooral niet.
Ik vind het echt ontzettend zonde want ik vond het hele idee van het verhaal ge-wel-dig en mijn verwachtingen waren dan ook ontzettend hoog. De schrijfstijl stoorde mij gewoon enorm, waardoor ik moeilijk door het hele verhaal heen kwam. Toch denk ik wel dat, als de schrijfstijl je ligt, het boek erg goed kan zijn. En dan, nogmaals, echt door het hele idee. Want dát is dan weer wel een groot pluspunt van dit boek.

Rating: 2.8/5

bol-button

5 Comments

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.