De gave van Hanna Mendel – Suzy Zail

Titel: De gave van Hanna Mendel
Auteur: Suzy Zail
Verschenen: 11 maart 2015
Pagina’s: 208
Uitgever: Karmijn

1944. De Hongaarse Hanna Mendel heeft een droom. Ze wil net zo’n beroemde pianiste worden als Clara Schumann. Haar toelatingsbewijs voor het conservatorium belooft in ieder geval een mooie toekomst. Maar op een dag wordt haar getto leeggeruimd en moet ze op transport naar Auschwitz, samen met haar familie.
In het kamp blijft haar talent niet onopgemerkt. Ze wordt gesommeerd op auditie te komen bij de sadistische kampcommandant; haar pianospel betovert hem. Vanaf dat moment wordt ze elke dag in zijn huis verwacht en moet ze naar believen voor hem spelen. Soms de hele dag, soms helemaal niet, omdat zijn hoofd er niet naar staat. Elke dag is er de angst dat ze een faux pas maakt.
Als ze verliefd wordt op de zoon van de kampcommandant wordt haar leven nog gecompliceerder; kan dat eigenlijk wel, verliefd zijn op de vijand?

Mening over De gave van Hanna Mendel

Dit is zo’n boek, dat je zelf zin krijgt om je te gaan verdiepen in de muziekstukken van vroeger (en nog steeds een beetje nu). Hanna speelt piano, prachtig piano. Op een dag wil ze beroemd worden, net zoals haar idool zijn. Ze oefent elke dag. Tot op een dag de Getto waarin zij woont met haar familie ontruimd wordt. Alle joden moeten op transport naar Auschwitz. Zo erg zal het niet zijn, denkt ze dan nog. Ze zouden alleen maar moeten werken. Op het kamp aangekomen merkt zij dat het heel anders is dan ze had verwacht. Maar nog steeds is daar haar muziek…

Suzy vertelt het verhaal van een jong, vijftienjarig meisje uit Hongarije in oorlogstijd. Zonder dat zij er iets vanaf wist vertrekt ze naar Auschwitz. Eigenlijk totaal naïef en zelfs nog met goede moed. Met een beetje oorlogskennis weet je dat dit jaartal al bijna het einde van Auschwitz betekende, maar ook de tijd dat Auschwitz op volle toeren draaiden. Hanna is eigenlijk totaal een vreemde in het kamp. Ze weet vrij weinig van wat er allemaal in het kamp gebeurd. Wat er écht gebeurd. Daarnaast weet Suzy de situatie die in Auschwitz was voor mijn gevoel redelijk goed zien. Het is wat oppervlakkig maar voor degene die vrij weinig van Auschwitz afweten is dit best een goed boek om een soort beeld te kunnen vormen. Ze bespreekt de kleine dingetjes die goed bekend waren, de geuren, het wassen, maar vooral het slapen is natuurlijk een belangrijk deel in de kampenwereld. Hoe deed je dat, waar liet je je spullen zonder dat het gestolen werd.

Al deze punten weet Suzy goed uit te beelden in haar boek, wat ik een erg sterk punt vond. Het hele verhaal wordt natuurlijk iets leuker gemaakt door de kleine spanningen en een beetje liefde erbij. Het hele boek staat op één lijn. Er zit niet echt een inzakking in het verhaal en het hele boek lees je binnen mum van tijd uit.

Ik vond het boek erg leuk om te lezen, vooral om het eens door de ogen van een muzikant te lezen in plaats van een gewone gevangene.

Rating: 3.5/5