Boekrecensies,  Jeugd

Wij Leugenaars – E. Lockhart

Wij LeugenaarsTitel: Wij Leugenaars
Auteur: E. Lockhart
Verschenen: mei 2015
Pagina’s: 267
Uitgever: De Fontein
Originele titel: We Were Liars

Cadence is de oudste kleindochter van de machtige familie Sinclair. Elk jaar brengt ze de zomer door op het privé-eiland van haar opa. Heerlijke vakanties met haar neef Johnny, nicht Mirren en de knappe buitenstaander Gat. Ze vormen een hechte club. Tijdens hun 15e zomer worden Cadence en Gat verliefd op elkaar. En dan gebeurt er iets onomkeerbaars. Nu is Cadence na twee jaar afwezigheid voor het eerst terug op het eiland. Geteisterd door zware migraine probeert ze te achterhalen wat er die zomer is gebeurd. Haar familie zwijgt in alle talen. Langzaam komen de herinneringen boven, maar ook de leugens en familiegeheimen.

Mening over Wij Leugenaars

Cadence heeft een bijzondere familie waarbij het voor het grootste deel draait om macht en geld. Iedere zomer gaat ze met haar moeder naar het privé-eiland van haar opa, waar ze haar tantes, neefjes, nichtjes en Gat ziet, de knappe vriend van haar neef Johnny. Maar tijdens de vijftiende zomer gebeurt er iets wat alles zal veranderen. Cadence krijgt een ongeluk en vergeet bijna alles wat er die zomer gebeurd is. Pas na twee jaar keert ze terug naar het eiland. Ze probeert er achter te komen wat er die zomer is voorgevallen. Haar familie wil er niet over praten, dus moet ze het zelf zien uit te zoeken. En dan komt het allergrootste familiegeheim óóit naar boven.

Het verhaal begint met terugblikken op de vorige zomers die Cadence heeft doorgebracht met haar familie op het privé-eiland van haar opa. Het eindigt bij de vijftiende zomer die niet geheel wordt uitgeschreven. Tijdens deze zomer heeft Cadence een ongeluk gehad, waar ze zich niet veel van herinnert. Na het ongeluk heeft ze regelmatig migraine-aanvallen en ligt ze regelmatig in bed. Haar moeder denkt dat het beter is als ze de zestiende zomer met haar vader naar Europa gaat. Voor het eerst ga Cadence niet naar het eiland en ze vindt het verschrikkelijk. De zeventiende zomer keert ze wel terug naar het eiland, waar ze er achter probeert te komen wat er gebeurd is tijdens de vijftiende zomer. Beetje bij beetje komen de herinneringen terug en krijgt je door wat er ongeveer gebeurd is. Tot daar de waarheid is. Een waarheid die, denk ik, niemand zag aankomen. Wow, ik was in shock! Dit had ik totaal niet verwacht…

Eerlijk is eerlijk. Aan het begin moest ik even wennen aan de schrijfstijl van E. Lockhart en duurde het even voordat ik in het verhaal kwam. Lockhart beschrijft alles wat Cadence denkt. Ik vind het prachtig beschreven, maar ik moest hier wel even aan wennen. Toen ik eenmaal in het boek zat, kon ik niet meer stoppen en móest ik de waarheid weten. Het boek lijkt heel simpel opgeschreven. De zinnen zijn kort en er worden makkelijke woorden gebruikt, maar toch hebben deze woorden vaak een dubbele betekenis en dat is wat ik zo bijzonder vind aan Wij Leugenaars. Doordat Lockhart de personages zo goed en gedetailleerd beschrijft, en je als het ware in Cadence hoofd kan kijken, kun je zo iedereen voor de geest halen. Dat vind ik echt mooi gedaan.

Het eind. De waarheid, daar was ik enorm stil van. Ik denk dat ik de bladzijde waar alles duidelijk werd wel drie keer heb gelezen. Ik geloofde gewoon niet wat er stond. Hoe dan? Maar dat kan toch niet? Dat waren vragen die bij mij opkwamen. Toen ik het boek uithad, moest ik even een pauze nemen. Ik moest het boek laten bezinken, want dat einde had ik dus echt niet zien aankomen. Ik kan wel zeggen dat Wij Leugenaars een enorme plotwending heeft en dat het totaal niet voorspelbaar is. Het boek is emotioneel, maar prachtig opgeschreven. Ik vind Wij Leugenaars een hele dikke aanrader.

Rating: 4.5/5

bol-button

5 Comments

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.