Boekrecensies,  Young adult

Verlaten (Gone #1) – Michael Grant

Gone Titel: Gone  – Verlaten (Gone #1)
Auteur: Michael Grant
Verschenen: oktober 2008
Pagina’s: 494
Uitgever: Van Holkema & Warendorf

Wat doe je als alle volwassenen spoorloos verdwenen zijn? Het ene moment stond de leraar nog over de Burgeroorlog te praten. En het volgende moment was hij weg. Leraar aanwezig. Leraar weg.

Geen ‘poef’. Geen lichtflits. Geen knal. Tijdens een doodgewone schooldag ziet de veertienjarige Sam tot zijn verbijstering zijn leraar pal voor zijn ogen verdwijnen. Zomaar ineens… weg! Algauw blijkt dat iedereen die ouder is dan vijftien jaar op hetzelfde moment is verdwenen. Bovendien is er een ondoordringbare barrière rond de stad opgetrokken, waardoor internet, televisie en mobieltjes geen enkel signaal meer ontvangen. Een enorme chaos breekt uit. Er zijn geen artsen en politieagenten meer. En wie zorgt er voor de achtergebleven baby’s?

Net buiten de stad neemt Caine de leiding over zijn internaat en daarna ook over het stadje. In het begin weet hij enige orde te scheppen, maar gaandeweg voert hij met een aantal volgelingen een waar schrikbewind.

Hoewel Sam helemaal geen leidende rol wíl, besluit hij ten slotte toch dat hij de kwaadaardige Caine en zijn terreurbende moet tegenhouden. En dat kan alleen als hij Caine uitschakelt. Maar intussen komt de dag dat hij zelf vijftien jaar zal worden steeds dichterbij…


Door veel goede recensies keek ik uit naar het lezen van ‘Gone’, vooral omdat ik het een origineel verhaald vond. Iedereen die ouder is dan 15 jaar verdwijnt. Hoe gek is dat? Ik was meteen benieuwd waar iedereen gebleven was. De personages zijn goed beschreven. Iedereen is compleet anders en dit vind ik super leuk, het zijn niet allemaal dezelfde soort personages.

Het boek vond ik fijn geschreven door Michael Grant. Simpel, makkelijk te lezen. Jammer genoeg was het boek uit een derde persoon beschreven. Ik hou daar niet zo van, ik vind het fijner wanneer er vanuit een ‘ik’-vorm wordt geschreven. Doordat meerdere personen voorbij komen is dat niet heel makkelijk te doen.

Wat er allemaal in het verhaal afspeelt vind ik bizar. Vooral voor iemand van 15 kan ik me voorstellen dat alle gebeurtenissen heel lastig zijn. Wanneer alle volwassenen verdwijnen ben je als kind plotseling zélf volwassen en moet je voor jezelf zorgen. Daar ben je als kind totaal niet klaar voor, en zeker niet wanneer diverse mensen ineens macht over je uitoefenen.

In Gone leer je de personages goed kennen

Doordat de personages goed worden beschreven in dit boek leer je ze goed kennen. Je komt er achter wie goed zijn, wie niet goed zijn. Er zijn personages die je leuk zult vinden. Mijn favoriete personage in dit boek was Lana. Lana is samen met haar hond. Ze woonde vroeger in het dorpje waar dit verhaal zich afspeelt, maar is samen met haar moeder weggegaan naar de grote stad.

Toch vond ik het boek een beetje tegenvallen. Wellicht omdat ik er veel van had verwacht. Ik vond op een gegeven moment dat het boek een beetje langdradig werd. De gedachte dat alle stress pas na 6 boeken zou worden opgelost, maakte me een beetje bang. Zouden de rest van de boeken ook tegenvallen, of wordt het alleen maar beter?

Meer Michael Grant? Klik hier voor de recensie van Monster

Rating: 3,5/5

bol-button

11 Comments

  • Ellen

    Mijn handen jeukten om hier iets op te zeggen. Het eerste boek is misschien een beetje langdradig, maar dat zijn de rest van de boeken zeker niet! Ik ben ze beginnen lezen aan me 15de en heb elk jaar zitten wachten wanneer er een nieuw boek ging uitkomen. Michael verzint heel veel verschillende situaties waardoor je blijft verlangen om het vervolg te lezen. Ik vond het dan ook jammer dat de serie eindigde. Er komen ook steeds weer nieuwe personages in voor die nieuwe verhaallijnen maken. Nieuwe gebieden worden ontdekt. Zeker de moeite om de volgende boeken te lezen! Het einde zal je niet teleurstellen 😀

  • Judith

    Ik heb ze allemaal gelezen! En ik ben niet eens een YA lezer (ik bedoel, een lezer van YA boeken). 🙂 Ik vond ze leuk, maar niet allemaal even goed. De eerste vond ik echt fantastisch, maar als je die al langdradig vindt, dan heb ik weinig hoop voor je! Sommige andere delen waren pas écht langdradig.

    Ik heb de boeken met plezier gelezen maar ik had ook wel iets meer willen lezen over waar de 15-plussers terecht zijn gekomen inderdaad. Als ze nog leven, waar zijn ze dan, en wat doen ze eraan om de jongere generatie te redden uit de koepel? Daar werd niet veel over verteld, helaas.

  • Ingrid

    De Gone boeken zijn echt mijn favoriete serie. Ik was meteen verslaafd nadat ik het eerste boek had gelezen, waarschijnlijk omdat ik al meerdere favoriete personages had en heel benieuwd was naar wat er verder met hen zou gebeuren. In elk van de boeken komt er een nieuw probleem/problemen aan de orde die zijn ontstaan in de koepel. Daar doorheen loopt natuurlijk nog het hoofdprobleem: hoe komen ze uit de koepel? Hoe de FAKZ is ontstaan wordt al eerder duidelijk dan in het laatste boek, maar dan zijn nog niet alle mysteries opgelost. Ik vond het vooral een mooie serie omdat je de personages echt ziet groeien. Ze zijn stuk voor stuk zeer menselijk en hebben allemaal hun zwakke en goede punten. Ik heb eigenlijk geen enkel boek langdradig gevonden, ik was altijd wel benieuwd naar wat er verder met de jongeren ging gebeuren en had dus de boeken ook razendsnel uitgelezen. Maar ik heb wel vaker gehoord dat mensen de boeken niet leuk vinden. Ik denk dat als je je echt verbonden voelt met een personage, dat het lezen dan een stuk makkelijker gaat. Maar ik raad de serie dus zeker aan!

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.