Kwaad – Elisabeth Mollema
Titel: Kwaad
Auteur: Elisabeth Mollema
Verschenen: 7 oktober 2014
Pagina’s: 256
Uitgever: Uitgeverij Q
Na een mislukte blind date wacht Ebe Montgomery op een taxi. Als haar tasje uit haar handen wordt gerukt, gaat een man die ook op een taxi wachtte achter de dief aan. Hij botst tegen een bus aan die net om de hoek komt rijden. Dat kan er nu wel bij. Hoewel hij niet gewond lijkt, weet hij niet meer wie hij is. Als er een taxi komt, besluit Ebe de man mee naar huis te nemen, in de hoop dat hij zijn geheugen terugkrijgt. Langzaam herinnert hij zich steeds meer, maar het zijn alleen onsamenhangende feiten. Wie is hij? En is hij zijn geheugen wel echt kwijt of doet hij maar alsof?
Mening over Kwaad
Ebe gaat op advies van een vriendin mee uit eten waar ze haar blind date zal ontmoeten. Op het laatste moment beslist ze toch om niet te gaan en keert terug naar de plek voor taxi’s. Op dat moment wordt ze beroofd en gaat de man, die naast haar stond, achter de dief aan. Net op dat moment komt er een bus aan en rijdt de man aan. De dief ontsnapt en de man is zijn geheugen kwijt. Zonder na te denken besluit Ebe de man mee naar huis te nemen, veel kwaad kan het toch niet en ze ziet daarna wel wat ze met hem gaat doen.
Ebe’s vriendinnen adviseren om naar de politie en het ziekenhuis te gaan maar hier moet Ebe niks van hebben. Ze besluit de man Vince te noemen en probeert bij alles wat ze doen ervoor te zorgen dat Vince zijn geheugen geprikkeld wordt en hij zijn geheugen weer terug krijgt.
Bij het lezen van de achterflap had ik zo mijn twijfels. Je krijgt eigenlijk al meteen een idee waar dit boek heen zal gaan. Toch, omdat ik eigenlijk nooit teleurgesteld wordt door de boeken van uitgeverij Q, besloot ik het boek te gaan lezen. Met de eerste bladzijde is het meteen spannend, je leest “iets” dat gaat gebeuren, maar je weet natuurlijk niet wanneer dit stuk terug zal komen in het boek. De bladzijde daarna begint het boek pas echt en dat was eigenlijk alles behalve spannend. Het begin doet mij meer denken aan een chicklit dan aan een thriller. Daarnaast vind ik het súper onlogisch dat Ebe de man zomaar mee naar huis neemt terwijl Vince zich niks herinnert. Zelfs de mensen die daar om heen stonden en zagen en hoorden dat hij niks meer wist, zeiden er niks van. Ze behandelt en voedt hem op als een hond en zelfs haar vriendinnen zeggen er vrij weinig over. Het lijkt meer een spelletje dan dat ze het daadwerkelijk serieus nemen. Nee, dit gedeelte vond ik erg irritant om te lezen. Alles van Vince kwam nep over en ik kon me maar moeilijk in de personages inleven.
Zo ongeveer over de helft van Kwaad begon dan eindelijk de spanning erin te komen. Er werden andere personages bijgehaald en vanuit hun perspectief beschreven, dit maakte het boek meteen een stuk leuker en daarbij ook een stuk spannender. De laatste paar hoofdstukken heb ik dan weer wel in één ruk uitgelezen. Ik begon te begrijpen welke stukjes bij elkaar hoorde en kreeg meteen een beeld in mijn hoofd wie wat heeft gedaan en hoe het in elkaar zou moeten zitten.
Geheel enthousiast ben ik dus niet over het boek, maar het laatste gedeelte maakt héél wat goed. Het boek heeft een traag en onlogisch begin, maar wordt op den duur een stuk beter.
Wat wel een positief punt is, is de schrijfstijl van Elisabeth. Ze schrijft ontzettend fijn en je vliegt door de pagina’s heen. Als ik haar schrijfstijl zo bekijk ben ik toch wel erg benieuwd naar haar feelgoodroman. Misschien dat die stijl mij een stuk beter ligt.
Een slecht boek is het zeker niet, maar als ik een thriller wil lezen, wil ik ook echt het hele boek door de spanning voelen. Dit was bij dit boek alleen aan het einde het geval. Misschien komt dat ook vooral omdat het in eerste instantie niet de bedoeling was om een thriller te schrijven. Toch miste ik ergens de spanning, maar heb ik uiteindelijk wel genoten van dit verhaal!
Mocht je dit niet zo erg vinden, dat het boek niet de hele tijd door spannend is, dan is dit boek zeker een aanrader voor je!
One Comment
Pingback: