Mindhunter is nog niet zo lang op Netflix te zien. Doordat hij zo erg gepromoot werd, telkens als ik Netflix keek, werd mijn aandacht al aangewakkerd. Door de omschrijving van de serie besloot ik hem ook echt te gaan kijken.
In 1977 ondervragen twee FBI-agenten van de Behavioral Science Unit verschillende seriemoordenaars in een poging om hun manier van denken te begrijpen, hun gedrag te voorspellen en andere moordzaken op te lossen. In hun baanbrekend werk moeten de twee regelmatig opboksen tegen de vooroordelen, twijfels en gedateerde methodes van de lokale politiediensten en hun eigen FBI-collega’s.
In het begin wist ik niet zo goed wat ik van de serie moest vinden. De eerste aflevering is nog een beetje vaag en eigenlijk gebeurd er helemaal niks in. Dit is namelijk typisch zo’n serie waar je meer dan één aflevering moet zien voordat je er een klein beetje in zit.
Het verhaal gaat over Holden Ford en Bill Tench. Beide FBI agenten en beide ook zo ontzettend verschillend. Holden is nog erg jong, in de twintig en Bill is al een oudere volwassen man. Met z’n tweeen besluiten ze om verschillende seriemoordenaars te ondervragen, elk op hun eigen manier. En juist dit gedeelte is zo ontzettend interessant. Wel moet je ook even onthouden dat het verhaal zich afspeelt in 1977, 40 jaar geleden dus. Er waren toen andere dingen en mensen dachten natuurlijk ook op een andere manier. Het bijzondere is dan ook de manier hoe Holden alles aanpakt. Voor mijn gevoel is dat heel erg modern en je merkt het ook hoe de rest in de serie op zijn methodes reageert.
Mindhunter is echt een serie die je moet gaan kijken. Ook erg leuk om met je partner bijvoorbeeld te gaan zien! Ik heb de serie in een paar dagen afgekeken en dat terwijl elke aflevering bijna een uur duurt.
De opnames van seizoen 2 zijn al gestart (of misschien zelfs al af ondertussen) en ik kan écht niet wachten tot het tweede seizoen op Netflix verschijnt.
No Comments