Paper Towns

Titel:Paper Towns
Regie: Jake Schreier
Verschijnt: 30 juli 2015
Duur: 109 minuten
Cast: Cara Delevingne, Nat Wolff, Austin Abrams
Genre: Drama, mysterie, romantiek

Paper Towns is een coming of age-verhaal over Quentin (Nat Wolff) en zijn raadselachtige buurmeisje Margo (Cara Delevingne), die zo dol op mysteries is, dat ze er zelf een is geworden.

Margo neemt Quentin mee op een nachtelijk avontuur, maar verdwijnt dan plotseling. Wat ze achterlaat, zijn een aantal cryptische aanwijzingen die Quentin moet ontcijferen. De zoektocht mondt voor Quentin en zijn gevatte vrienden uit in een bijzonder avontuur dat zowel hilarisch als ontroerend is. Om Margo terug te vinden, moet Quentin ontdekken wat de waarde is van echte vriendschap en ware liefde.

Mening:
Na het lezen van het boek Paper Towns, 2 maanden voor de verfilming uit kwam in de bioscoop, wist ik het zeker. Ik moest en zou de film ook zien! Ik wilde heel graag weten of de film zou kloppen. Klopt de film een beetje? Is het een leuke film? Ik vertel er vandaag over.

John Green is razend populair met zijn boeken, en de verfilming van The Fault In Our Stars is goed ontvangen. Voor Paper Towns had hij topmodel Cara Delevingne weten te strikken, en dat is een prima zet geweest. Cara kan namelijk maar al te goed acteren. Nat Wolff speelde de rol van Q, Quentin. Misschien ken je hem wel, hij speelde namelijk ook in TFIOS. Natuurlijk kun je in een film niet zoveel tijd stoppen als in een boek. Eigenlijk moet je het ook als twee losse delen zien; een boek is niet hetzelfde als een film. Hier en daar waren er wat kleine dingen die vergeten waren in de film, maar dat vind ik begrijpelijk.

In de film zit behoorlijk wat humor. Quentin maakt samen met mijn vrienden onwijs veel grappige opmerkingen, I like that! De cast vind ik fantastisch geselecteerd, niet alleen vanwege het hoge humorgehalte, maar ook omdat alles precies aansloot bij mijn beeld. Op een gegeven moment was er een situatie waarin Ben zó dronken was dat hij de Pokémon themesong ging zingen. Natuurlijk volgden Radar en Q. Hilarisch, ik moest echt hard lachen.

Wat ik ook zo’n leuk detail vond aan de film was dat een bekende acteur uit TFIOS een inimini klein rolletje speelde. Je zag deze acteur maximaal een minuut in beeld. Zulke kleine details, met een knipoog naar TFIOS/John Green, vind ik erg leuk. Al met al vond ik het een hele leuke en vermakelijke film. De tijd vloog voorbij. Ik vond het een prima verfilming. Zoals ik al zei: je kunt het niet met elkaar vergelijken. Ik heb de bioscoop verlaten met een goed gevoel, en dat is voor mij een teken dat het een goede verfilming was. Ik was voldaan. Je kunt de film ook prima met je lover kijken, mijn vriend vond het ook een leuke film.

Rating: 8,5/10