Normale mensen - Sally Rooney [recensie van het boek]

De meningen over Normale mensen van Sally Rooney wisselen. Ik lees veel positieve recensies maar hoor ook meningen dat het boek ‘vreselijk bagger’ is. Hier volgt mijn mening.

Inhoudsopgave

Waar gaat Normale mensen over?

Intense liefdesgeschiedenis over de diepgaande invloed die geliefden op elkaars leven hebben – en het groeiende besef daarvan als de jaren verstrijken. Deze roman laat je je eigen liefdes herbeleven.

Normale mensen van Sally Rooney is een verhaal over de diepgaande invloed die geliefden op elkaars leven hebben, en het groeiende besef daarvan naarmate de jaren verstrijken.

Marianne en Connell groeien op in hetzelfde stadje in landelijk Ierland, waar hun verschillende werelden nauwelijks overlappen. Ze ontmoeten elkaar alleen wanneer de moeder van Connell het huis van Marianne schoonmaakt. Als ze allebei naar het prestigieuze Trinity College in Dublin gaan, blijkt op die universiteit dat zich door de jaren heen een diepe band heeft gevormd. Normale mensen is een intense roman die je je eigen liefdes laat herbeleven.

Het omslag van Normale mensen staat vol met mooie en lovende quotes. Dit sprak me dan ook direct aan – ik hou wel van populaire boeken die goed scoren. Auteur Sally Rooney heeft ook een nominatie voor de Man Booker Prize binnengesleept. De verwachtingen waren hoog.

Normale mensen gaat over een jongen en een meisje. Connel en Marianne. Ze wonen in hetzelfde stadje en zitten op dezelfde school. Ze voelen zich tot elkaar aangetrokken en dat is niet zo handig: ze hebben een totaal ander milieu waarin zij leven. Daarbij, Connel is super populair en Marianne… Totaal niet. Behalve aantrekkingskracht voelen Marianne en Connell zich ook op hun gemak bij elkaar. Al snel ontstaat een geheime relatie, die af en toe aan is en af en toe uit is. In het boek word je meegenomen in hun relatie, in wat ze denken, voelen en meemaken. Je wordt meegenomen in hun thuissituatie, hun prive-omgeving en natuurlijk de momenten dat ze samenzijn. In totaal word je vier jaar lang meegenomen in het verhaal van Connel en Marianne. Geloof me – dat heb je totaal niet door als lezer want je leest dit boek zo uit.

‘Normale mensen kan je onmogelijk neerleggen‘

Het is even wennen als je Normale mensen leest. De zinnen zijn apart geschreven, aanhalingstekens ontbreken en je verspringt veel van tijd. Je wisselt tussen perspectieven en leest over de gedachten die de hoofdpersonen hebben. Toch wringt er wel het een en ander tijdens het lezen: waarom praten Connel en Marianne niet met elkaar over dingen die hen dwarszitten? Je krijgt het gevoel dat ze elkaar goed kennen, maar toch praten ze niet veel over de dingen die hen bezighouden. Denk aan Marianne haar thuissituatie, de inschrijving voor een master in New York. Het eindigt dan ook met een groot vraagstuk: hoe zal het Connel en Marianne vergaan in de toekomst?

Hoewel ik het verhaal van Normale mensen soms wat wennen vond, kon ik Normale mensen niet neerleggen. Het is een coming-of-age verhaal dat niet alleen gaat over volwassen worden en je identiteit ontwikkelen maar ook over relaties, de invloed van je sociale klasse en het verhaal zit boordevol situaties waar je je zeker in kunt vinden. Modern, realistisch en boeiend. Dit boek kan je onmogelijk neerleggen.