Niemand zoals hij - Lucia van den Brink

Toen Lucia van den Brink vroeg of ik haar boek wilde lezen, zei ik direct ja. De omschrijving van het verhaal sprak mij enorm aan. En hoewel ik niet heel veel heb met Japan, vind ik karate en origami toch wel erg interessant. En zeg nou zelf: hoe zal zo’n verhaal dan in elkaar zitten?

Inhoudsopgave

Waar gaat Niemand zoals hij over?

Renke heeft haar opa Pieter al een tijd niet gezien als ze op een dag pakketjes van hem ontvangt, met Post-its, origami kraanvogels en dagboekfragmenten. Opa Pieter is naar Japan vertrokken nadat hij gediagnosticeerd was met de spierziekte ALS. Waar Renke alle tijd van de wereld heeft, weet hij dat zijn dagen geteld zijn. Hij probeert er het beste van te maken en wil karatetraining volgen bij zijn vriend Yamada. Doordat hij langzaamaan afscheid moet nemen, krijgt de schaduwzijde van zijn persoonlijkheid soms de overhand. Als Renke haar baan verliest, reist ze opa achterna in een ultieme poging hem nog te leren kennen. In Nederland was ze dagelijks bezig met het delen van haar leven op haar blog en socialmediakanalen, maar tijdens haar reis komt ze er juist achter dat niet alles te delen valt. Hoe graag ze dat ook wil.

Opa Pieter vertrekt naar Japan toe als hij hoort dat hij de ziekte ALS heeft en nog maar een jaar te leven heeft. In Japan woont zijn goede vriend Yamada waar hij karatelessen gaat volgen (die hij in Nederland ook al heeft gevolgd). Doordat Pieter een dagboek bijhoudt, weet je precies wat er in zijn leven afspeelt. Renke is zijn kleindochter, een doodgewone twintiger die onder andere een prachtig leven via Instagram kan leiden. Plotseling krijgt ze brieven van haar opa, waar ze al lange tijd geen contact meer mee heeft gehad. Na een aantal brieven besluit ze haar opa achterna te reizen naar Japan.

‘Een droevig, maar prachtig boek!’

Door de afwisseling van de dagboekfragmenten en het verhaal van Renke blijft het boek een enorme vaart houden. Waar Renke in het begin wat oppervlakkig en simpel op mij overkwam, veranderde dat door het boek heen. Misschien komt dat ook wel doordat Renke door haar reis anders tegen situaties aan ging kijken. Ze ontwikkelt zichzelf en dat is prachtig om te lezen. Nog mooier zijn de dagboekfragmenten van opa Pieter. Het is echt alsof ik een waargebeurd verhaal aan het lezen ben, zo erg raken zijn brieven mij. Het mooiste aan Pieter is nog wel hoe positief hij in het leven blijft staan, ondanks zijn ziekte. Hoe Lucia van den Brink alles omschrijft (zoals dat iedereen een schaduw heeft), maakt het tot een bijzonder mooi boek. Haar manier van schrijven is erg vlot, beeldend en doordat de dagboekfragmenten veel details bevatten waan je je ook echt in Japan. Een droevig, maar tegelijkertijd prachtig boek dat vol met leermomenten zit.

Bestel het boek hier of zet hem op je verlanglijstje.