Interview

Interview met Elsbeth Witt + winactie Zand Erover

maart 5, 2016 /

SAMSUNG CAMERA PICTURES

Onlangs interviewden we Elsbeth Witt al over hoe boeken worden vertaald. Onlangs verscheen haar nieuwe boek Zand Erover, want naast vertaler is Elsbeth ook schrijfster! Het boek speelt zich af op Vlieland en wij kregen de gelegenheid om haar vragen te stellen over haar nieuwe boek! En lees vooral verder, want je maakt namelijk kans op haar spiksplinternieuwe boek! 

Even wat vragen om erin te komen!

Zachte of harde kaft?
“Harde kaft. Ik check ook altijd mijn boeken in de bieb, omdat ze daar een harde kaft hebben.”

Als je een boek was, welk boek zou je dan zijn?
“Rupsje Nooitgenoeg? Zonder daar mee te suggereren dat ik door heel veel eten ineens een mooie vlinder word. Eerder een nog dikkere rups. Maar goed. Ik vind dit een lastige vraag.”

Hoeveel boeken lees je per maand?
“Nul tot vijf.”

Ezelsoren of boekenleggers?
“Boekenleggers. En ezelsoren als ik iets opvallends zie.”

Zoet of zout?
“Gezout zoet.”

Koffie of thee?
“Koffie!”

Bioscoop of film op de bank?
“Film op de bank. Eigenlijk series op de bank.”

Het boek speelt zich af op Vlieland. Hoe weet je zoveel van dat eiland?
“Ik wist helemaal niet zo veel van Vlieland. Behalve dat ik er vijf keer op vakantie geweest was en ik echt heel erg van de Waddeneilanden hou. En dat mijn vriend – die uit Harlingen komt – wel eens vertelde dat hij vroeger in de klas zat met Vlielanders die in Harlingen in een gastgezin zaten. Fascinerend vind ik dat. Dat je als tiener weg moet van huis omdat er geen school in de buurt is. Toen ik besloot om een boek te schrijven met Vlieland als decor ben ik er een week naartoe gegaan. Dat was in november 2014. Ik wilde graag weten hoe het daar was in de winter, met amper toeristen. Ik heb daar met een stuk of vijf mensen uitgebreid gesproken. Ik heb mensen gesproken die op Vlieland geboren waren en mensen die er tien jaar geleden naartoe waren verhuisd. Zo kreeg ik een aardig beeld van hoe het daar is en hoe nieuwkomers worden ontvangen. Ook kwam ik erachter dat iedereen het weer heel anders beleeft. Ik ben echt bij mensen thuis op de koffie geweest en iedereen was zo aardig en behulpzaam! Dan sprak ik iemand en die zei: eigenlijk zou je die en die ook moeten spreken, die kan je nog meer vertellen. En dan werd er gelijk een afspraak gemaakt. Zo lief!”

En waarom speelt het boek zich eigenlijk af op Vlieland? Heeft het eiland een speciale betekenis voor je?
“Nee hoor, behalve dat ik gewoon heel erg van de Nederlandse natuur – en met name de Waddeneilanden – hou en dat ik een keer iets anders wilde. Ik heb altijd geschreven over Utrecht in het kader van ‘write what you know’. Maar ik wilde dit keer een andere setting. Een eiland biedt verhaaltechnisch veel mogelijkheden. Het is niet zomaar een dorp, maar echt een afgesloten gemeenschap. Als de laatste boot weg is, komt er niemand meer bij en moet je het doen met de mensen die er zijn.”

Heb je je personages nog op iets of iemand gebaseerd?
“Nee, ik heb ze allemaal zelf bedacht. De bekende Nederlander die in het verhaal voorkomt, is qua uiterlijk en beroep misschien wel een beetje gebaseerd op een echt persoon, maar verder heb ik haar karakter wel zelf verzonnen. Natuurlijk laat ik me wel inspireren door de mensen om me heen en de mensen die ik op Vlieland tegenkwam. Er zitten altijd stukjes van mensen in mijn personages maar het zijn nooit een-op-een kopieën. De personages ontstaan bij mij tijdens het schrijven en gaan dan een eigen leven leiden.”

Bij Zand Erover had ik het idee dat ik de personages heel goed kende. Hoe zorg je ervoor dat je je personages zó neerzet dat dit gebeurt?
“Nou, ten eerste, bedankt voor het compliment. Dat vind ik geweldig om te horen. En ik weet niet hoe ik dat doe. Ik probeer me heel erg in te leven, echt te acteren tijdens het schrijven. Ik zie het altijd helemaal voor me. En ik denk dat ik sterk ben in het schrijven van dialogen.”

Zat dit verhaal al lang in je hoofd? Moest het er echt uit?
“De setting en de hoofdpersoon en de relatie tussen Fien en Floris bedacht ik allemaal toen ik een liedje van Eefje de Visser luisterde. Schotland, heet dat liedje. Ik vind dat zo’n mooie tekst en het laat heel veel aan de verbeelding over. Uiteindelijk gaat het niet meer over Schotland, maar het idee van iemand die weggaat en die gemist gaat worden en het gevoel van de ruige natuur is gebleven.”

Wanneer schrijf je het liefst? En waar?
“Overdag. Ik ben ’s middags op mijn best denk ik, ik moet altijd even op gang komen. En bij dit boek lukte het niet meer zo goed om thuis te schrijven. Ik heb het meeste geschreven in koffietentjes, met het geroezemoes van anderen om me heen. Niet de goedkoopste optie (ik ga niet acht uur ergens zitten met één muntthee) maar wel de meest productieve, in mijn geval.”

Hoe was het om na de Barista-serie weer een losstaand boek te schrijven met een eigen wereld?
“Heel leuk, maar niet heel anders. Ik heb Barista! altijd gezien als één boek dat ik in drie stukken heb gehakt. Ik had namelijk vooraf al bedacht wat er in alle drie de boeken ging gebeuren. Het is wel anders dat het nu echt klaar is. Bij Barista! was het zo dat ik dan superblij was dat bijvoorbeeld Koffie verkeerd er was, maar dat ik wel dacht: oooooh, over een maand moet de volgende af… Dat heb ik nu niet. Nu is het echt klaar.”

Wat vind je leuker om te schrijven: een drieluik of een losstaand boek? En waarom?
“Ik vind het schrijfproces niet heel anders, maar als ik moet kiezen zou ik kiezen voor een losstaand boek. Om bovenstaande redenen vooral. Ik kan het nu echt afsluiten en met iets nieuws beginnen.”

Hoe combineer je het zelf schrijven met boeken vertalen?
“Ik werk als redacteur / journalist / tekstschrijver / vertaler. Dat is een fulltime baan, met als groot voordeel dat ik zzp’er ben, dus dat ik ook kan zeggen: ik neem even geen klussen aan de komende weken, want ik wil aan mijn boek werken. Omdat ik al de hele dag schrijf, lukt het mij niet om acht uur per dag te werken en dan ’s avonds nog aan een roman te schrijven. Ik doe dat dan in het weekend of ik neem er echt even vrij voor.”

Haal je nog tips uit het vertalen van boeken die je gebruikt voor je eigen werk? Met andere woorden: leer je van andere schrijvers?
“Ik denk dat mijn ervaring als vertaler wel helpt bij het schrijven. Je leert gewoon goed hoe een boek in elkaar steekt, hoe het werkt met dialogen en perspectieven en spanningsbogen. Ook leer ik veel van het lezen van andere boeken.”

Wat kunnen we nog van je verwachten? Ben je weer met iets nieuws bezig?
“Ik ben niet met iets nieuws bezig, maar ik hoop echt door te kunnen gaan met het schrijven van romans, want dat is wat ik het liefste doe. Mijn werk slokt me nu even op en ik moet zeggen dat Zand erover ook nog wel heel erg in mijn systeem zit, dus dat is misschien ook een reden dat er nu niets anders in mijn hoofd zit. Ik weet zeker dat ik binnenkort een ingeving krijg voor een nieuwe roman en dat ik daar dan gelijk superenthousiast aan begin.”

Wij mogen 3 exemplaren van Zand Erover van Elsbeth Witt verloten! Wat moet je doen om kans te maken? 

– Laat een reactie achter onder dit artikel. Zorg ervoor dat je een geldig e-mailadres invult, zodat we je kunnen benaderen als je gewonnen hebt. En volg ons op Facebook!
– Natuurlijk zouden we het heel leuk vinden als jullie ons zouden volgen op Twitter en Instagram. Dit is niet verplicht, maar we zouden het wel super tof vinden!

Jullie kunnen meedoen met de winactie tot 13 maart, 23.59 uur. We nemen contact op met de winnaar via de mail! Veel succes!

57 Comments

Leave a Reply

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *