Interview

Interview met auteur Carlie van Tongeren

Carlie van Tongeren

Een tijdje geleden las ik een geweldig boek, Heerestraat & Rozenlaan, geschreven door Carlie van Tongeren. Carlie schreef voorheen chicklits maar met dit boek heeft ze de toon gezet in de Young Adult boekenwereld. Ik was enorm onder de indruk van het boek: het gaat over een meisje waarvan haar ouders gescheiden zijn en haar leven staat op z’n kop. Mijn ouders zijn ook uit elkaar dus voor mij was het een heel herkenbaar boek dat ik aan iedereen kan aanraden. Wij stelden Carlie wat vragen over het boek en hoe ze op het onderwerp is gekomen van het boek!

Wie is Carlie van Tongeren?

Toen Carlie 7 jaar was, begon ze al met schrijven. In 2011 kwam haar eerste boek uit, een chicklit. Anno 2018 heeft ze 3 chicklits geschreven, een non-fictieboek en 40 doktersromans. Heerestraat & Rozenlaan is haar eerste Young Adult boek! Lees hier de recensie van Heerestraat & Rozenlaan.

Heerestraat & Rozenlaan

Vaak hoor je dat kinderen iedere week naar een ander huis moeten of om het weekend bij de andere ouder zijn. Heb jij hetzelfde als Nina ervaren, iedere week naar een ander huis? Hoe was dat voor jou?
“Toen mijn ouders gingen scheiden, bleven mijn broer en ik bij mijn moeder wonen in hetzelfde huis waar we al woonden. Om de week gingen we een lang weekend naar mijn vader, die een nieuw huis had gekocht op fietsafstand. Dat was toen (1995) nog gebruikelijker dan co-ouderschap, zoals bij Nina. Om eerlijk te zijn vond ik dit al gesplitst genoeg, met verschillende regels in verschillende huizen! En dat gezeul met een weekendtas vond ik ook irritant (ik heb nog steeds een hekel aan weekendtassen). Elke week van huis wisselen lijkt mij helemaal vermoeiend en verwarrend, maar het leek me wel goed om dit voor Nina als nieuwe thuissituatie te kiezen. Zodat haar leven letterlijk gesplitst werd.”

Hoe voelde het voor jou, om stiefbroers en/of zussen te krijgen?
“Ik had al een broer, dus ik hoefde niet zoals Nina te wennen aan überhaupt een broer of zus krijgen. Maar het was echt wel wennen zeg, ineens een stiefbroer en stiefmoeder erbij! Ik weet nog dat aan het begin mijn stiefbroer mij weleens de schuld ergens van gaf en dat mijn vader & zijn moeder hem dan geloofden en niet mij, super frustrerend dat soort dingen! Maar vanaf dat we veertien waren (we schelen een jaar) was het ook wel erg gezellig met hem; op vakanties hadden we altijd de grootste lol met uitgaan en zo. Wat ik eigenlijk het allervervelendst vond, was dat we vrij snel allerlei dingen ‘met z’n allen’ moesten doen. Dat Nina’s vader zo gebrand is op ‘gezellig met z’n vijfjes’ heb ik dus niet verzonnen ;)”

Wat was de aanleiding dat je de stap van chicklit naar Young Adult (met als thema ‘gescheiden ouders’) zette?
“Het was altijd al mijn droom om YA te schrijven. De wereld van de chicklits rolde ik via via in en die kans heb ik natuurlijk gegrepen, want zoals de meesten weten is het niet makkelijk om je boek gepubliceerd te krijgen! Na mijn derde chicklit merkte ik dat ik alleen nog maar ideeën had die pasten bij jongeren, omdat het problemen zijn waar je tegenaan loopt als je op school zit/thuis woont. Ik wist al heel lang dat ik een boek wilde schrijven over gescheiden ouders en dan niet als bijzaak zoals je wel vaker ziet, maar als hoofdzaak. En dat de hoofdstukken dan om en om zouden zijn, had ik ook al vroeg in m’n hoofd. In m’n vrije tijd ben ik in 2013 (eindelijk) begonnen aan wat later Heerestraat & Rozenlaan zou worden.”

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

Een bericht gedeeld door Blossom Books (@blossombooks) op

Ik vond het einde van het boek open. Gaat er een vervolg komen? Ik denk dat iedereen benieuwd is hoe het verder zal gaan met de twee gezinnen en hoe het zich ontwikkelt in de toekomst.
“Ik heb het einde wel bewust open gelaten, dus wie weet als er genoeg interesse is! Zou ik zelf dolgraag willen. Maar op dit moment ben ik begonnen met schrijven aan een helemaal nieuw verhaal (weer een YA), dus een direct vervolg zal er niet heel snel komen. Mijn nieuwe YA ga ik schrijven vanuit drie vriendinnen, en een van de thema’s is slutshaming. Daarvoor heb ik Milou Deelen geïnterviewd, haar stoere verhaal vormt ook inspiratie voor mijn boek. En verder is het nog iets te vroeg om er meer over te vertellen…”

Hoe verliep het schrijfproces? Makkelijker of moeilijker dan je verwachtte?
“Nou, ik heb in totaal zes versies gemaakt, dus je begrijpt dat het soms wel een beproeving was! Dat ik zoveel versies maakte, kwam ook omdat ik eerst feedback kreeg binnen de manuscriptenwedstrijd Zoute Zoen, waarvan ik een van de vijf genomineerden was. Daarna heb ik het aangeboden bij uitgeverij Blossom Books, waar het is verschenen, en de uitgeefster en redactrice hadden weer feedback op heel andere punten. Al met al was het veel werk, maar superleerzaam, de feedback uit alle (professionele) hoeken, en ik ben nog niet eerder zo trots op een boek geweest als nu.”

Wanneer en waar schrijf je het liefst?
“Het liefst in een rustige omgeving, waarin niet steeds dingen om mijn aandacht vragen. Dan kom ik het beste in de flow. Als ik eenmaal verder ben dan 10.000 woorden en echt ‘in’ mijn verhaal zit, kruip ik graag ’s avonds achter mijn laptop om nog even verder te schrijven.
Het allerfijnste zijn de schrijfweken of –weekenden die ik elk jaar inlas. Dan huur ik in mijn eentje een huisje in de natuur of aan zee, waar ik dagen achtereen in m’n eigen wereldje zit met alleen mijn laptop (zonder lief dochtertje, vriend, ander werk en een huis die om aandacht vragen). Ik schrijf dan letterlijk van opstaan tot slapengaan. Echt een aanrader als je schrijfmeters wilt maken! Eind november heb ik een studiootje gehuurd in Noordwijk met hopelijk een heel inspirerend uitzicht op zee :)”

Hoe ga je te werk als je gaat schrijven? Begin je gewoon of diep je dingen van tevoren al uit, zoals karakters en verhaallijnen?
“Ik diep van tevoren al best veel uit. De hoofdverhaallijnen van begin tot eind en alle belangrijke karakters heb ik al beschreven in een synopsis. Ik kan dat niet, zomaar beginnen en maar zien waar je uitkomt (hoewel me dat wel leuk lijkt om te kunnen). Natuurlijk bedenk ik tijdens het schrijven wel ‘ineens’ leuke details, bijpersonages en grappige gebeurtenissen. En tijdens het schrijven gaan mijn personages pas echt helemaal leven en zie ik bepaalde scènes als een film voor me, waardoor ze mooier en beeldender worden. Ik vind de synopsis en de eerste hoofdstukken schrijven het moeilijkst van het hele schrijfproces, daarna gaat het veel meer vanzelf en wordt het zo leuk dat ik niet kan wachten om verder te schrijven!”

Heb jij Heerestraat & Rozenlaan van Carlie van Tongeren al gelezen?

Leave a Reply

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *