Het huis voor ongewenste meisjes – Joanna Goodman

Ik ken de misstanden in de jaren 50 en 60 van de Canadese weeshuizen helemaal niet. Juist daarom trok dit onderwerp mij enorm erg aan. Het boek is in april uitgekomen en zeker weten een bijzonder boek om te lezen.

Quebec, 1950. Als Maggie op haar vijftiende zwanger raakt, dwingen haar ouders haar om het meisje ter adoptie af te staan. De rest van haar leven voelt Maggie het gemis.
De kleine Elodie komt in een door nonnen gerund tehuis terecht. Maar dan volgt een wetswijziging die bepaalt een psychiatrisch ziekenhuis meer subsidie ontvangt dan een weeshuis, met catastrofale gevolgen. Om dat geld op te strijken verklaart de kerk de kinderen in hun zorg tot geestelijk gehandicapten. Met één pennenstreek wordt een generatie aan verloren kinderen gecreëerd – en Elodie raakt net als duizenden anderen verloren in een hels schemerbestaan.
Moeder en dochter vechten ieder voor zich tegen een gemeenschap die hen als minderwaardig ziet, in de hoop zichzelf en elkaar terug te vinden.

Maggie is op vroege leeftijd zwanger geraakt. Van haar ouders móet ze het kindje afstaan. Zo ging dat ‘gewoon’ vroeger. Haar dochter wordt naar een weeshuis gebracht en jarenlang onderneemt Maggie amper actie. Tot er een omslag in haar leven komt en ze kosten wat het kost op zoek gaat naar haar verloren dochter. Ondertussen is het weeshuis waar Elodie in zit, omgetoverd tot een psychiatrisch ziekenhuis.

‘Ook dit was Canada, iets waar veel mensen zich niet bewust van zijn’

Joanna Goodman heeft mij echt enorm geraakt met dit boek. Je leeft enorm met Maggie mee. Even voel je je ook weer 15 jaar oud. Nog totaal niet zo bewust van de hele wereld om je heen. Alles is nog leuk en aardig. Ze helpt een beetje in de zaak van haar vader, doet goed haar best op school en wordt natuurlijk verliefd. Het is allemaal zo onschuldig dat je haar frustraties voelt zodra ze ineens een volwassen stap moet maken. Goodman weet de hele situatie op zo’n simpele en goede manier uit te leggen. Direct krijg je het gevoel: ja, zo ging het ook echt in die periode. Maar het meeste gevoel kreeg ik nog wel bij Elodie. Die arme meid. De hele tijd wilde ik niets liever dan haar knuffelen. Je wilt haar gerust stellen en sommige mensen wil je eigenlijk gewoon een klap geven. De emoties legt Joanna Goodman zó goed vast. Ze spatten zowat van het boek af.
Het huis voor ongewenste meisjes is een roman dat zeker gelezen moet worden. Een heftig onderwerp, waarvan veel mensen zich niet bewust zullen zijn. Ook dit was Canada. De scheiding tussen Engels en Frans, de manier van leven, allemaal dingen waar je je eerst niet zo veel bij kon voorstellen. Als je meer over dit onderwerp wilt weten, dan is dit boek zeker een aanrader. Maar ook als je gewoon een krachtig roman wilt lezen. Een boek waar je waarschijnlijk nog wat tranen bij laat. Vooral als je weinig tot niets van dit onderwerp afweet, is het echt een must-read. Alleen maar lof voor dit boek, echt.

Titel: Het huis voor ongewenste meisjes
Auteur: Joanna Goodman
Verschenen: 9 april 2019
Pagina’s: 320
Uitgever: De Fontein

Rating: 5/5