Film: The Fault In Our Stars
Titel: The Fault In Our Stars
Regie: Josh Boone
Verschenen: juli 2014
Duur: 126 minuten
Cast: Shailene Woodly, Ansel Elgort, Nat Wolff
Genre: Drama/romantiek
Hazel en Gus zijn twee heel bijzondere tieners. Ze beschikken allebei over een cynisch gevoel voor humor, hebben een hekel aan alles wat gewoon is en zijn stapel gek op elkaar. Hun relatie is op zich al een wonder, omdat ze elkaar hebben ontmoet bij een praatgroep voor kankerpatiënten. The Fault In Our Stars is gebaseerd op de bestseller De Weeffout in onze sterren van John Green en gaat over de meeslepende, grappige, spannende en tragische reis door het leven en de liefde. De film is voor een deel opgenomen in Amsterdam.
Mening
De dubbelrecensie van Yara en Tedje van The Fault In Our Stars het boek hebben jullie al kunnen lezen. Vandaag is het tijd voor de film. Is hij net zo goed als het boek?
The Fault In Our Stars het boek vond ik prachtig. John Green schrijft humoristisch, maar weet ook zeker de gevoelige snaar te raken. Aan het einde van het boek hield ik het niet meer droog. Ik was ontzettend benieuwd naar de film en inmiddels heb ik hem gezien.
Wat nou als je weet dat je niet ouder wordt dan 17? Het overkomt Hazel Grace Lancaster. Ze is 16 en ze heeft longkanker. Ze sleept overal een zuurstoftank mee naartoe. Haar leven lijkt verloren, totdat ze Augustus Waters tegenkomt. Gus is 18 en heeft een prothese aan zijn been. Ze ontmoeten elkaar bij de Support Group voor tieners met kanker. Geen feest, maar Hazel en Gus bewijzen het tegendeel. Ze lijken gemaakt te zijn voor elkaar en ze hebben ontzettend veel lol samen. Ze worden verliefd op elkaar. Hazel (of eigenlijk John Green) omschrijft het prachtig: ‘I fell in love the way you fall asleep: first slowly, than all at once.’ Hazel’s droom is om haar favoriete schrijver Peter van Houten te ontmoeten in Amsterdam. Die droom wordt werkelijkheid wanneer Gus zijn ‘wens’ inzet.
Ik was bang dat de film veel af zou wijken van het boek. Dat is namelijk vaak het geval bij boekverfilmingen. Toch vind ik dat de film heel dichtbij het boek is gebleven, wat ik heel erg waardeer. Ik had het me precies zo voorgesteld. Oké, de vriendin van Hazel is weggelaten en aan het eind is het een klein beetje anders, maar dat was het dan ook. Ook vraag ik me af of iedereen in het Anne Frank huis zou klappen, maar dat terzijde (dit snap je als je de film hebt gezien). Het eerste deel van de film is vrij grappig, net als het boek. Ik heb een paar keer moeten lachen in de bioscoop. Net als bij het boek kon ik het bij het tweede deel niet droog houden. Iedereen in de zaal zat te sniffen en te snikken. Ik deed erg mijn best om mijn tranen in te houden. Als ik alleen was geweest, was het huilen met veel geluid gepaard gegaan denk ik. TFIOS is hartverscheurend. De hoofdpersonen Woodly en Elgort zijn ontwapenend en spelen ontzettend geloofwaardig. Je bent een tough cookie als je geen traantje hoeft weg te pinken bij deze film.
4 Comments
Anneke
Ik vond ‘m steengoed!
Sabrina
Nee ik heb de film HELAAS nog niet gezien. Aangezien ik niemand ken vinden die mee wilt haha.
Wel heb ik het boek gelezen.. Ik heb het serieus gelezen met een doos Tissues naast me. Ik heb flink zitten huilen haha
Kelly
Ik heb ook ontzettend genoten van deze film!
Esther
Ik heb net het boek uit.
Ik wil echt super graag de film zien!