De schreeuwende wenteltrap (Lockwood & Co #1) – Jonathan Stroud

Titel: De schreeuwende wenteltrap
Auteur: Jonathan Stroud
Verschenen: 17 juli 2015
Pagina’s: 368
Uitgever: Luitingh Sijthoff
Oorspronkelijke titel: The Screaming Staircase

Overdag is er niets aan de hand. ’s Nachts komen kwade geesten tevoorschijn…
Het kleinste, meest ongeorganiseerde, maar zonder twijfel allerbeste bureau dat op geesten jaagt is Lockwood & Co.
Medewerkers: de charismatische eigenaar Anthony Lockwood, boekenwurm George Cubbins en nieuwkomer Lucy Carlyle.
De drie staan voor hun moeilijkste klus tot nu toe. Het beruchte landgoed Combe Carey Hall moet geestvrij worden gemaakt. Geen van de vorige geestenjagers is ooit teruggekeerd. Anthony, Lucy en George moeten al hun talenten inzetten om te strijden tegen de geest van de Schreeuwende Wenteltrap en… om in leven te blijven.

Mening over De schreeuwende wenteltrap

Het verhaal van De schreeuwende wenteltrap sprak mij aan, maar in mijn achterhoofd hield ik toch het idee dat dit boek geschreven was voor de jongeren onder ons. Ik denk dat je dit boek moet plaatsen tussen YA en jeugd in. Echter, toen ik eenmaal was begonnen in het boek, had ik helemaal niet het idee dat het geschreven was voor het jongere publiek. Wat kan Jonathan Stroud schrijven zeg. Hij pakte mij vanaf de eerste paar bladzijdes al vast en ik heb het boek écht met moeite weg kunnen leggen. Elk vrij momentje pakte ik het boek er weer even bij om weer een aantal bladzijdes verder te lezen en in de avond moest ik mij zelf verplichten om het boek weg te gaan leggen omdat ik hem anders in één keer had uitgelezen (en geen slaap had gehad).
Het onderwerp is leuk, spannend en origineel. Ook had ik telkens niet echt het idee dat de hoofdpersonen in het verhaal zo jong waren. Ja, soms werd het tussendoor weer even verteld en dat waren vrijwel de enige momenten dat ik weer besefte dat de hoofdpersonen nog kinderen waren.

De schrijfstijl van Stroud is origineel. In het begin moest ik heel erg denken aan de Efteling. De manier van vertellen leek een klein beetje op de verhaaltjes die je van te voren wel eens te horen krijgt bij de attracties. Het enige verschil was dan dat dit een boek was en het eigenlijk een stuk spannender is. Heel af en toe was ik zelfs verbaasd dat dit geen boek voor volwassenen was. De spanning kan soms zó hoog oplopen. En geesten zijn nou ook niet bepaald een onderwerp dat je aan kleine kinderen verteld, al helemaal in deze vorm.

Ja, echt wauw. Ik ben enthousiast over dit verhaal en dat had ik écht niet zien aankomen. Ik kan niet wachten om binnenkort het tweede deel te gaan lezen.

Rating: 4/5