Cress (The Lunar Chronicles #3) – Marissa Meyer
Het duurde even tot ik Cress, het derde deel van The Lunar Chronicles, geschreven door Marissa Meyer heb kunnen lezen. Iedere keer kwam ik er niet aan toe, maar toen ik er aan toe kwam kon ik hem niet meer neerleggen. In deze recensie lees je wat ik er van vind!
Cress zit al zeven jaar opgesloten in een satelliet met alleen haar netschermen als gezelschap. Ze wordt gedwongen voor koningin Levana te werken, maar haar loyaliteit ligt ergens anders…
Cinder, kapitein Thorne, Scarlet en Wolf zijn ondertussen op de vlucht. Ze zullen een plan moeten bedenken om te voorkomen dat koningin Levana ook op Aarde de macht overneemt. Kan Cress hen daar misschien bij helpen?
Als de poging om Cress te redden niet zo loopt als gepland, valt de groep uiteen. Cress is eindelijk vrij, maar betaalt daarvoor een hoge prijs. Ondertussen is koningin Levana vastbesloten niets of niemand tussen haar geplande huwelijk met keizer Kai te laten komen – zeker geen ontsnapt cyborgmeisje.
Cress, Scarlet en Cinder hadden misschien niet gedacht dat ze ooit de wereld zouden moeten redden, maar het lot van de Aarde ligt nu toch echt in hun handen.
Ik dacht dat het niet goed zou komen met mijn leesdip, ik kon namelijk geen enkel leuk boek vinden dat ik in een zucht kon uitlezen. Ik besloot Cress weer op te pakken, die sinds maart 2017 in mijn kast ligt te wachten. Het was een jaar geleden dat ik Cinder en Scarlet had gelezen, waardoor ik enorm bang was dat ik er uit zou zijn en niet meer zou weten waar het verhaal over zou gaan. Vanaf moment een word je meegezogen in het verhaal en krijg je verschillende flashbacks van de voorgaande verhalen.
Cress draait om het meisje dat jarenlang opgesloten heeft gezeten in de ruimte. Dat suggereert natuurlijk het omslag meteen: je ziet een rapunzel-look-a-like waardoor je meteen weet dat er een soortgelijk verhaal plaatsvindt. Cress werkt voor haar meester, thaumaturg Sybil. Al geringe tijd volgt ze Cinder en op het moment dat ze met elkaar in contact komen, verwacht je dat het allemaal goed zal komen. Niet is minder waar: de groep wordt uiteen gedreven op de meest onmogelijke en inhumane manier die er maar bestaat: de groep wordt compleet verdeeld. Vanaf dat moment heb je alleen maar de grote vraag: “hoe gaat dit in hemelsnaam goed komen?”.
Marissa Meyer neemt je compleet mee in dit verhaal, je leest iedere keer mee met een ander personage en dat vind ik persoonlijk heel erg prettig: je leert hen goed kennen. In het begin verwachtte ik dat Cress een beetje een vreemd meisje was (wat ook wel een beetje waar is na zoveel jaar afgezonderd te zijn van anderen), maar ze is enorm slim en grappig, onzeker en ze heeft een ongelofelijke crush op Thorne. En ook hij komt uitgebreid aan bod in dit boek: je leert kapitein Thorne ontzettend goed kennen.
‘Het is voor mij heel lang geleden dat ik zo ben verdronken in een boek als Cress’
De ontknoping van dit boek vond ik enorm spannend en meeslepend. Er kwamen diverse zaken aan het daglicht waar je niet op had gerekend, wat het verhaal nog spannender maakt. Ik kon het boek niet wegleggen, het is voor mij heel lang geleden dat ik zo ben verdronken in een boek. Na dit boek ben ik direct doorgegaan in Levana, het korte verhaal over de koningin van Luna. Ik wil veel meer van deze serie!
Benieuwd geworden naar deel 1 en 2? Je leest hier de recensie van Cinder (#1) en hier tref je de recensie van Scarlet (#2)
Titel: Cress (The Lunar Chronicles #3)
Auteur: Marissa Meyer
Verschenen: maart 2017
Pagina’s: 500
Uitgever: Blossom Books
2 Comments
Andrea
Helemaal met deze recensie eens. Supertof boek! Eigenlijk is gewoon de hele serie geweldig.
Pingback: