Column: Summer readings

Ik ben een echte lezer, maar dat weten jullie natuurlijk al. Ik schrijf namelijk niet voor niets voor een boekenblog. Van kinds af aan ben ik al verzot op lezen. Iedere week ging ik naar de bibliotheek om het maximaal aantal boeken te lenen. Keer op keer. Maar in de zomer was het altijd één groot feest, want dan mocht je twee keer zoveel boeken lenen dan normaal.

Mijn gekte voor boeken is nooit gestopt. Ik ben blijven lezen, ook in mijn pubertijd. Het is voor mij een stukje ontspanning. Als ik eenmaal in een boek begin dat aangrijpt en dat lekker leest, ben je me kwijt. Door het jaar heen lees ik al veel, maar op vakantie lees ik nog meer. Een aantal boeken per week is niks. Sommige mensen verklaren me voor gek, waaronder mijn zusje van zeventien. Tijdverspilling, zegt ze. Zij háát lezen en had dan ook ontzettend veel moeite om haar boeken te lezen voor haar lijst voor Nederlands. Ik had daar geen moeite mee. Ik las zelfs meer boeken dan nodig was. Nee, voor mijn zusje is iedere letter die ze leest te veel. Hoe verschillend kunnen zussen zijn? Nou, zo verschillend dus.

Laatst kreeg ik de vraag of ik me meer kon inleven in een boek als ik op vakantie was. Daar had ik eigenlijk nog nooit over nagedacht, maar dat is wel zo. Op vakantie kun je een boek in één ruk uitlezen. Als je gewoon thuis bent, lees je boeken in stukjes: een paar hoofdstukken voor het slapen gaan, een hoofdstuk in de trein, nog een hoofdstuk als je aan het wachten bent op de bus of als je te vroeg bent op een afspraak. Op vakantie is dat niet het geval. Daar ga je zitten in je luie stoel op het strand, pak je een fles water erbij met een lekkere snack en kom je de hele middag niet meer van je plek af tot dat het boek uit is. Tenzij je een slecht boek hebt natuurlijk, want dan weet je niet hoe gauw je in een ander boek moet beginnen.

Mensen om mij heen weten dat ik in de vakantie heel veel lees en daar houden ze dan ook rekening mee. “Gaat Tedje mee beachballen? Oh nee, ze is aan het lezen”. Of: “Ted, ga je mee zwemmen? Of is je boek te spannend?” Zulke dingen. Of dan komt mijn zusje weer: “Ben je nou NOG STEEDS aan het lezen?” “JA! Ik ben NOG STEEDS aan het lezen.”

Ik ga nu niet meer naar de bibliotheek, wat ik eigenlijk best jammer vind. Maar het feit dat ik ontzettend veel boeken meeneem op vakantie, is nooit veranderd.