Column: misselijkheid, boeken en Beyoncé
Soms bedenk ik me wat ik allemaal zou willen kunnen. Vliegen als een vogel of dansen als Beyoncé bijvoorbeeld. Die eerste is sowieso niet realistisch en de tweede ook niet. Ik kan aardig in de maat dansen, maar bewegen als Queen B gaat hem niet worden. Lezen in de bus is een realistischer ding om te willen kunnen. Oh, wat zou ik dat fijn vinden. Waarom? Omdat ik iedere dag één uur moet reizen in dit rechthoekige blik op wielen met nog zo’n tachtig andere mensen. Vaak is er niet eens een zitplek en moet ik dus een half uur staan.
Maar ook als ik wel kan zitten (naast een vieze oude man die ruikt alsof hij zojuist een frikadel speciaal onder zijn oksels heeft gesmeerd), kan ik ook niet lezen. Ik ben namelijk getroffen met het leed wagenziekte heet. Ik heb er nu gelukkig niet meer zoveel last van als vroeger (toen moest mijn vader regelmatig de weg af omdat ik mijn maaginhoud even moest legen), toch ben ik gehandicapt. Ik kan namelijk niet whatsappen als ik in de bus zit. Vervelend hoor, want als ik thuis kom moet ik 283 berichten teruglezen uit alle groepsgesprekken waar ik in zit.
Ook kan ik niet ‘even gauw’ opzoeken waar ik naartoe moet en bij welke halte ik precies moet uitstappen. Dat moet ik van tevoren allemaal al hebben uitgezocht, want als ik dat in de bus nog moet gaan doen, gaat het erg langzaam en dan raakt deze controlfreak in de stress. Om de twee seconden moet ik namelijk even naar buiten kijken. Ik kan niet zomaar tegen de buschauffeur zeggen dat ‘ie even aan de kant van de weg moet gaan staan namelijk.
Maar wat ik het vervelendste vind aan dat ik niet kan lezen in de bus, is dat ik dus ook geen boeken kan lezen. En dat is behoorlijk frustrerend als je medereizigers wél ziet lezen, zelfs als ze achteruit zitten. Stel je eens voor hoeveel boeken ik al gelezen zou kunnen hebben in die honderden uren die ik in de bus heb gezeten. Of in al die lange autoritten naar Zuid-Frankrijk in de zomervakantie. In die tijd had ik makkelijk twee boeken uit kunnen hebben.
Nee, lezen in de auto of in de bus is er voor mij niet bij. Ik hou het op muziek luisteren. Het nieuwe album van Beyoncé staat op repeat. In mijn hoofd beeld ik dan af dat ik net zo goed kan dansen als Mrs. Carter.
Tedje
Tedje (1993) leest het liefst romans, maar een spannende thriller wordt ook altijd gewaardeerd. Ze werkt als freelance content creator en je kunt haar wakker maken voor lekker eten.
8 Comments
Nicole
Ha, dat klinkt zo bekend. Ik heb ook wagenziekte en kan dus ook niet lezen in de auto/bus. Heel vervelend, want ja wat moet je dan tijdens zo’n rit?
Marit
Ik heb hetzelfde inderdaad. Daarom heb ik een hekel aan de bus en mijd ik hem zoveel mogelijk. Gelukkig hoef ik er niet mee naar school oid, maar met de trein. En daar kan ik wel in lezen 😀 Het is echt mijn rust momentje elke dag, heeeerlijk.
Annelieke
Ah, dat lijkt me zo vervelend! Ik vind het heerlijk om te lezen tijdens het reizen. Alhoewel muziek luisteren ook heerlijk kan zijn, lekker wegdromend uit het raam kijken met je favoriete muziek in je oren. 🙂
tamara
ik weet wat je bedoelt. ik had er vooral als kind veel last van. we gingen met de bus ergens heen en me vader keek me aan en zei dat ik voorin de bus moest gaan zitten want ik werd een beetje erg bleek. voorin zitten helpt voor mij het beste en dan door de voorruit blijven kijken.
christina
Ik vind het heerlijk om te lezen tijdens het reizen en heb gelukkig geen last van wagenziekte.
Janita
Vervelend! Ik heb geen last van wagenziekte, maar ik vind het niet prettig om tijdens het rijden te lezen. In de trein heb ik gelukkig nergens last van.
Eveline
Erg vervelend. Ik heb er alleen last van als ik niet weet hoe de weg gaat en we dus onverwachts een bepaalde kant op gaan. Dan word ik wel misselijk als ik niet uit het raam kijk. Verder heb ik gelukkig geen last van wagenziekte.
Anouk
Wat lijkt me dat vervelend, niet kunnen lezen in de bus. Zelf heb ik daar gelukkig geen ervaring mee. Ik kan overal lezen waar ik wil. Vroeger kocht ik soms nog wel eens wat van die kleinere dunne boekjes, die makkelijk in mijn schooltas passen. Ik heb inderdaad heel wat boeken weggelezen in mn busreizen.