Alleen hij – Andrew Gross
Als je ons al een tijdje volgt weet je dat ik een boek over de Tweede Wereldoorlog niet snel zal afwijzen. Alleen hij nam ik dan ook erg graag in ontvangst. Een boek waar ik al zó veel verhalen over had gehoord dat ik ergens ook een beetje bang was dat het tegen zou vallen.
Waar gaat Alleen hij over?
1944. Terwijl in Europa de Tweede Wereldoorlog voortduurt, werken de Amerikanen uit alle macht aan het Manhattan-project. De formule die ontbreekt is ontwikkeld door de Poolse natuurkundige Alfred Meindl, die uit het getto van Warschau op transport naar Auschwitz is gezet.
De jonge Pool Nathan Blum is Europa ontvlucht en werkt als vertaler voor de Amerikanen. Hij spreekt vloeiend Duits en Pools, hij is vindingrijk en nu hij alles en iedereen is verloren in de oorlog, is hij vooral vastbesloten zijn leven een zinvolle wending te geven.
Wanneer de Amerikanen hem vragen het welhaast onmogelijke te doen, twijfelt hij niet. Hij zal terugkeren naar Europa en infiltreren in Auschwitz in een poging Alfred Meindl te bevrijden.
Alleen hij speelt zich af op verschillende plekken. Je leest het verhaal vanuit de geallieerde positie, vanuit die van Nathan Blum, vanuit Alfred Mendl en zelfs nog een paar personages. Het klinkt misschien wat veel, maar tijdens het lezen merk je dit niet. De personages worden goed geïntroduceerd en eigenlijk hoef je geen een keer terug te bladeren om te kijken wie, wie nou eigenlijk was.
Het verhaal is niet echt gebeurd, terwijl dat soms heel erg lijkt van wel. Andrew Gross gebruikt delen die echt gebeurd zijn met de delen die hij zelf heeft bedacht. Als je vaker boeken en dagboeken over de Tweede Wereldoorlog hebt gelezen die wel echt gebeurd zijn, zal je een aantal personages tegenkomen die je kent. Personages zoals Alfred Wetzler en Rudolf Vrba. Helemaal achterin het boek verantwoord Andrew Gross ook al zijn keuzes in het boek. Wie bestond er echt en welke delen heeft hij bedacht? Een goede keuze, al zeg ik het zelf. De meeste Tweede Wereldoorlog boeken zijn gebaseerd op een echt verhaal. Als dit in jouw boek niet het geval is, is het wel zo netjes en verantwoord als je dit aangeeft. Overigens heeft dit echt geen invloed in op hoe het boek verder was. Ik was namelijk, om maar direct aan te geven, enorm enthousiast over dit boek.
‘Ik heb gehuild tijdens het lezen van Alleen hij, ik heb enorme spanning gevoeld en zelfs gelachen’
Ik heb gehuild, ik heb enorme spanning gevoeld en ik heb zelfs een beetje gelachen bij dit boek. Wat. Een. Verhaal. Doordat ik zelf wat kennis heb van die wereld is het een stuk makkelijker om alles in te beelden, ook om te begrijpen dat de meeste dingen daadwerkelijk zo gingen of konden gaan. Maar ook als je geen verstand hebt van deze wereld of de situatie, denk ik dat je je heel snel en goed kunt inbeelden hoe het hieraan toe gaat. Je leeft mee met elke personage afzonderlijk, iets dat ik nooit snel in een boek heb meegemaakt. Al helemaal niet als je om elk personage afzonderlijk gaat geven.
Als je eenmaal begint aan dit boek kun je hem niet meer snel wegleggen. De spanning, de afwisseling en de prachtige verdrietige stukken maken het een geweldig spannend boek. Dit is zo’n boek dat ik opnieuw zou kunnen lezen. En misschien wel een derde keer. En als ik iets niet snel doe, is het wel een boek opnieuw lezen.
Ja, Andrew Gross, je hebt mij zeker weten verrast met dit boek. Een aanrader, die je als thriller- en historici fan zeker niet kunt overslaan.
Titel: Alleen Hij
Auteur: Andrew Gross
Verschenen: november 2017
Pagina’s: 352
Uitgever: De Fontein
Originele titel: The One Man
One Comment
Cassilda
Boeken over de tweede oorlog zijn meestal niets voor mij. Ik vind dat ze vaak te emotieloos zijn, maar zo te lezen is dit boek een ander verhaal. Ben zelfs wel nieuwsgierig geworden.