Zondaarskind – Marion Pauw
Titel: Zondaarskind
Auteur: Marion Pauw
Verschenen: 2009
Pagina’s: 290
Uitgever: AmboAnthos
De tachtigjarige Geertruida Amalia Langhout heeft altijd moeten vechten voor haar bestaansrecht. Op jonge leeftijd verliest ze haar ouders en ze groeit op bij de hardvochtige Zusters van de Liefde. Ze wordt, net als de andere kinderen, niet bij naam genoemd, maar aangeduid met een nummer. Als ze als dienstbode bij een gegoede familie in Bussum komt te werken lijkt het tij te keren: ze wordt verliefd, raakt zwanger en heeft grootse plannen. Totdat Frédérique Vos haar pad kruist. Vrouwen als Frédérique Vos gaan er geen seconde van uit dat de wereld niet om hen draait. Ze dartelen binnen op hun hoge hakken, pakken je man en kind af en nemen je geld. Zonder ook maar één vlek te maken op hun beeldige handschoentjes. Is Amalia, oud en wijs geworden, eindelijk in staat om te doen wat ze al lang had moeten doen, namelijk wraak nemen op haar oude vijandin?
Mening over Zondaarskind
Dit boek bestaat uit 2 delen. Eerst zie je Geertruida Amalia (beter bekend als Truitje) in haar jongere jaren. Het tweede deel van het boek bestaat uit de oude tijd van Truitje. Truitje raakt op jonge leeftijd haar familie kwijt en moet naar een weeshuis toe. Dit is allemaal streng christelijk, iets wat truitje niet gewend was aangezien haar ouders een café hadden vol met dronken mannen en hoeren.
Het tweede deel is Truitje een bejaarde vrouw en komt zij in contact met haar vroegere vijand. Truitje gaat er alles aan doen om wraak te nemen op haar, ook al is zij al een vrouw van 80 en heeft ook zij haar beperkingen.
Je leest heel makkelijk en snel door het boek heen. Ook is er vooral in het tweede deel veel humor in beschreven. De eigenwijsheid van een oudere vrouw is erg grappig om te lezen.
Veel schrijvers nemen een bejaarde vrouw niet als hoofdrolspeelster in hun boek. Marion Pauw deed dit wel en er is een hilarisch, goed boek uitgekomen wat een enorme aanrader is.
