Rendez-Vous – Esther Verhoef
Titel: Rendez-Vous
Auteur: Esther Verhoef
Verschenen: 2006
Pagina’s: 334
Uitgever: Ambo|Anthos
Wie heeft niet de droom te emigreren naar het zuiden van Frankrijk waar het klimaat beter, de mensen minder gehaast, de omgeving weidser, de natuur meer aanwezig, en de algehele stemming vrolijker is?
Ontmoet Simone, een 34-jarige vrouw die de stap waagt om in het zuiden van Frankrijk een nieuw leven te beginnen. Samen met haar man en twee kinderen koopt ze een bouwvallig landhuis om op te knappen, erin te wonen en een deel ervan te verhuren als chambres d’hôtes.
De werkelijkheid haalt de droom in. Waar haal je goede werklui vandaan in een vreemd dorp waar je nog niet eens de bakker weet te vinden? Hoe stel je je kinderen gerust die de taal nog niet machtig zijn en al hun vriendjes hebben moeten achterlaten? Hoe houd je je relatie opwindend terwijl de stress van de verbouwing steeds zwaarder op je schouders drukt?Terwijl de hectiek in en om het huis steeds groter wordt vlucht Simone – die er genoeg van heeft haar leven continu aan dat van haar man aan te passen – in een hartstochtelijke affaire met de aantrekkelijke twintigjarige Michel. Ze raakt daarbij echter langzaam maar zeker de controle over haar eens zo georganiseerde leven kwijt.
Mening over Rendez-Vous
Het boek Rendez-Vous vond ik het begin een verschrikkelijk boek. Ik heb dit boek gelezen voor mijn literatuurlijst maar ik had er echt veel moeite mee. Het was zo saai. Naar mijn mening gebeurt er in de eerste 100 bladzijdes helemaal niks, daar gaat het alleen maar over hoe moeilijk de hoofdpersoon het er mee heeft dat ze verhuist zijn naar Frankrijk, ze is eenzaam, ze heeft amper nog contact met haar man en de verbouwing loopt ook niet bepaald op rolletjes. Niet echt heel interessant, zeker niet aangezien het 100 bladzijdes zo doorgaat.
Daarna gaan er dingen gebeuren en dat was het moment dat het boek mij ging boeien, dat ik het ook echt leuk ging vinden om het boek te lezen. Wat ik vooral leuk vond is dat ik steeds het idee had dat ik dacht dat ik wist wat er ging gebeuren, maar dan werd mijn idee weer compleet verstoord en gebeurde er weer wat anders. Na de eerste 100 bladzijden gebeurt er veel, heel veel achter elkaar. Heel veel dingen waarvan ik het niet had zien aankomen. Hoe het uiteindelijk afloopt had ik ook echt niet kunnen bedenken. Hiermee kom ik tot de conclusie dat ik gemengde gevoelens heb over dit boek. Aan de ene kant vond ik het een goed boek maar ik ben van mening dat Esther Verhoef het beter had kunnen verdelen, de eerste 100 bladzijdes hadden best korter kunnen zijn want heel veel van de informatie die dan verteld wordt is eigenlijk ook gewoon overbodig. Gelukkig maakt de rest van het boek een hoop goed!
